Etappe 3

En ineens was de spierpijn weg. Gewoon, na een nachtje slapen. Hoe dat kan? Dat blijft een grote vraag, maar lekker was het wel. En vanmorgen om 5 uur had ik twee gezellige actieve supporters, die tot aan de Goudse kaasmarkt, in totaal 29 kilometer hebben meegelopen. En vanaf Gouda liep er weer iemand anders mee, even weggebracht door Zus Els. Die is er maar druk mee!!

En dan loop je zomaar, al kletsend 42 kilometer weg, mijn langste wandelactiviteit op Strava ooit. Niet dat de voetjes geen pijn doen. Dat doen ze wel. En de benen geven nu ook echt aan dat heerlijk schommelen in de hangstoel icm een reep Milka-chocolade, chips en cola echt het hoogst haalbare is op dit moment. Dus dan doen we dan maar. Je moet tenslotte naar je lichaam luisteren, zeker als die zulke goede adviezen geeft. 

Ik zie het weer zitten. Nog 1 dagje, maar moet goedkomen. We gaan niet opgeven met de finish in zicht. Zeker niet als de donatiekraan nog steeds zo lekker door blijft druppelen. Dat geeft ook echt een boost...